Overmorgen loopt de termijn af van de United Nations Mission in Nepal – UNMIN. Op 16 Januari zal de laatste UN representative Karin Landgren haar koffers pakken en richting Burundi verhuizen, waar ze een volgende missie zal gaan leiden.
De regering van Nepal zal het dus verder zelf moeten doen, de re-integratie van de Maoïstische strijders in het reguliere leger, en – in het algemeen – het voltooien van het ‘vredesproces’. In jargon: “To bring the peace process to its logical conclusion.”
Vraag is niet alleen: volgens welke logica, maar ook: door welke regering? Sinds afgelopen zomer is er geen. Er is een demissionair kabinet onder leiding van premier Madhav Kumar Nepal, die in Juni 2010 zelf ontslag nam – onder grote druk. Er is sindsdien zestien maal gestemd om een nieuwe premier te kiezen, maar ondanks verwoede pogingen van de drie grote partijen – de Maoisten, Nepali Congress Party (NC) en de United Marxist Leninists (UML) – is het parlement er niet in geslaagd die te vinden.
Vanmorgen is de enige overgebleven kandidaat voor het premierschap afgetreden: Ram Chandra Paudel, de kandidaat premier van de NC
. Hij had geen schijn van kans, want de Maoisten en de UML wilden zijn kandidatuur niet steunen.
Hoe het nu verder moet is onduidelijk. Neemt president Yadav de macht in handen? Die kans lijkt klein. Er moet een ‘consensus kabinet’ zeggen de politici. Dat klinkt logisch gegeven de deadlock, maar dat horen we al zeven maanden. ‘Consensus’ is in politiek Nepal net zo onwaarschijnlijk als sneeuw in de Sahara (al is door de global climate change de kans groter dan nul).
Vanmorgen in de krant: Maoisten leider Dahal (Prachanda) eist na het terugrekken van Ram Chandra Paudel direct de rol als nieuwe premier op “omdat mijn partij de grootste is in de Constituent Assembly.”
Groot vertrouwen in een snelle oplossing lijkt echter te veel gevraagd: “All three major political parties in the Constituent Assembly (CA) – Unified CPN (Maoist), Nepali Congress (NC) and UML – have seen an increased internal rift on the form of new government soon after a prime ministerial election process ended after futile exercise for six months paving way for a new process.
The parties, which were already divided into two major camps each, have been further divided ahead of the formation of new government. All three parties have staked claim for leadership of the government to be formed – majority or consensus – as the first option.”
Ook zijn de partijen intern verdeeld:
De UML: “Unified CPN (Maoist) establishment – chairman Pushpa Kamal Dahal and his supporters – is supporting UML chairman Jhala Nath Khanal. However, Khanal does not have support from comrades of his own party.”
In de Nepali Congress Party botert het ook niet zo: “NC is also divided in Sher Bahadur Deuba faction and Ram Chandra Paudel faction. Deuba and leaders close to him have started lobbying for Deuba as the next prime ministerial candidate from the party in a situation in favour of the party.”
En de Maoisten, houden die de gelederen gesloten? “The internal rift within the largest party of the Unified CPN (Maoist) is probably the most serious as chairman Dahal is in no mood to allow a second rung leader from the party become the Prime Minister even if other parties agree for it.”
Lees hier het afscheidsinterview Karin Lundgren in het dagblad Republica.
Nepal Tourism Year 2011
Morgen is de officiële start van het Nepal Tourism Year 2011. Er komen momenteel ongeveer een half miljoen toeristen naar Nepal, een dat moeten er dit jaar een miljoen worden. Ook hier lijkt hartverwarmend optimisme het te winnen van realisme, maar de feestelijkheden zijn er niet minder om, met als letterlijk hoogtepunt: het planten van een vlam op de top van de Ama Dablam.
Aan ArkeFly zal het niet liggen. De Vakantiebeurs in Utrecht is in volle gang, de vluchten naar Nepal gaan een stuk beter dan vorig jaar en zelfs wordt gefluisterd om in het najaar twee keer per week te gaan vliegen. Momenteel kunt u naar Kathmandu voor € 499 retour, inclusief alle taxes, een typisch geval van een ‘laagseizoenstariefje’.
Najaar 2011 t/m voorjaar 2012 is vanaf dit moment boekbaar. Eerste vlucht: 23 September (twee weken eerder dan afgelopen jaar). Zie www.arkefly.com.
Ali Gurkha en de veertig rovers.
De gepensioneerde Gurkha soldaat Bishnu Shrestha ging in z’n eentje veertig rover in een Indiase trein te lijf, doodde er drie en verwondde er acht met zijn Khukuri. De schurken beroofden de passagiers van al hun geld en juwelen en wilden als kroon op hun werk een meisje van achttien verkrachten, toen de Gurkha letterlijk het heft van zijn kromme mes in handen nam.
“They started snatching jewelry, cell phones, cash, laptops and other belongings from the passengers,” Shrestha recalled. The soldier had somehow remained a silent spectator amidst the melee, but not for long. He had had enough when the robbers stripped an 18-year-old girl sitting next to him and tried to rape her right in front of her parents. He then took out his khukuri and took on the robbers.
“The girl cried for help, saying ´You are a soldier, please save a sister´,” Shrestha recalled. “I prevented her from being raped, thinking of her as my own sister,” he added. He took one of the robbers under control and then started to attack the others. He said the rest of the robbers fled after he killed three of them with his khukuri and injured eight others.
De soldaat krijgt nu van de Indiase regering een erepenning en een aanzienlijk bedrag in geld, als dank voor zijn dappere optreden.
Lees hier het hele verhaal.