Na een lange winterslaap, die niet alleen de redactie van Nepal Nieuws trof, is Nepal stukjes bij beetjes weer tot leven gekomen. De reden is helder: 27 Mei komt naderbij – het is de datum waarop de Grondwet (Constitution) geschreven moet zijn. Er is door de ‘political leaders’ al verschillende malen uitstel verzocht (en gekregen) om deze ingewikkelde klus te klaren, maar dit keer lijkt het Hooggerechtshof van Nepal onverbiddelijk: er is een einde aan alles, ook aan getreuzel en geruzie in Nepal. Dus the same leaders van UML, Congress Party en Maoïsten vergaderen zich in het Hatiban Resort met zelden vertoonde samenhorigheid door alle ‘contentious issues’ heen.

Welke zijn deze Hete Hangijzers?

In de eerste plaats de ‘integratie’ van de Maoïstische strijders (PLA) in het Nepalese leger (Nepal Army, NA). Hierin is een doorbraak gekomen nadat de NA door de regering werd gevraagd om orde op zaken te stellen in de zogenaamde Cantonments (de tijdelijke kampen waarin de PLA stijders – ontwapend en wel – min of meer opgesloten zitten, tot er een oplossing voor hun toekomt is gevonden).

Let wel: zelfs de leider van de Maoïstische Partij in Nepal, Pushpa Kamal Dahal, stond achter dit besluit. Dit ‘verraad’ werd begrijpelijkerwijs door de PLA milities gezien als een bewijs van ontrouw jegens henzelf – de mannen die de Maoïstische bevrijdingsstrijd voerden, vele jaren lang en met duizenden doden tot gevolg. Dahal kon echter weinig anders, want de chaos in de Cantonments groeide met de dag, en het Integratieprobleem bleek in toenemende mate Breekpunt Nr 1 bij de Grondwetbesprekingen.

Chaos in de Cantonments? Zeker. Er was sprake van muiterij: de Maoïstische strijders gehoorzaamden niet meer aan hun officieren, zelfs in die mate dat deze hun toevlucht moesten zoeken in de barakken van hun eertijds gezworen vijanden – het Nepalese leger – om het vege lijf te redden.
De reden voor dit manschappelijk ongenoegen is complex: het heeft te maken met de lage verwachting die de PLA-strijders hebben om bij hun nieuwe werkgever (NA) ‘goed terecht’ te komen. Ook het wantrouwen tegen misbruik van fondsen die voor hen bestemd waren (zie een vorige aflevering van Nepal Nieuws) speelde een rol. Al met al zouden niet meer dan drie- tot vierduizend strijders opgenomen worden, in plaats van eerder verwachte zes- tot achtduizend. De rest gaat met ‘pensioen’ en wordt afgekocht.

Dat was Heet Hangrijzer 1, min of meer opgelost, for the time being. Een ander andere moeilijk punt is de nieuwe inrichting van de Nepalese Staat (State Restructuring). Verder is nog onopgelost: wie heeft de macht, de President of de Premier? En tot slot piekert men over het vraagstuk van een herzien kiesstelsel en een beter functionerend rechtssysteem.
(Wordt vervolgd…)

Belasting Ontduiking

De huidige regering, onder leiding van de Maoïst Baburam Bhattarai, pakt ook andere zaken voortvarend aan. Zoals belastingontduiking. Er zijn 518 bedrijven betrapt op ‘tax evasion’ ter waarde van 6 miljard Roepie (ongeveer zestig miljoen Euro).
De Minister van Financiën, Barshaman Pun (spreek uit ‘Poen’, een prima naam voor een Minister van Financiën, zo lijkt het) weet van wanten: hij is ook Maoïst en was tot voor kort een hoge officier in het Maoïstische leger. Pun zal zijn vechtjasmentaliteit wel nodig hebben, want tot op heden is er van de zes miljard nog maar honderd miljoen Roepie teruggevorderd.