Hoogte omkoopsommen in de Grondwet vastleggen

De zon schijnt meedogenloos over de Kathmandu vallei, en binnenskamers loopt de temperatuur ook op. Voldoende is vergaderd over de integratie van de Maoïstische strijders in het leger, het gaat ook over andere zaken die in de grondwet geregeld moeten zijn. Zoals de Staatsinrichting, de Machtsverdeling, het Kiesstelsel en het Rechtssysteem.

Staatsinrichting. In de Interim Constitution van 15 Januari 2007 was geregeld dat Nepal een federale staat zou worden, op basis van provincies die een eigen identiteit en een zekere mate van onafhankelijkheid zouden krijgen. De vraag die gemakshalve niet werd beantwoord was: hoeveel provincies krijgen we, en hoe trekken we de grenzen?

De Nepali Congress Party wil er zes, de Maoïsten willen er veertien, de UML weet zoals vaak niet te kiezen (wegens interne onenigheid), dus zullen het er wel acht worden – of zo, na een rondje handjeklap en afdingen.
Het aantal is niet het voornaamste struikelblok, maar: hoe trekken we de grenzen? Op basis van etniciteit? Of doen we de truc met liniaal en potlood? 
De Maoïsten en sommige etnische groeperingen willen het eerste. Daar zijn de andere partijen het mee oneens; zij  vrezen interne conflicten tussen bevolkingsgroepen op basis van ‘ras’,  en niet ten onrechte.

Het zuiden van Nepal, de Madesh, is in cultureel en religieus opzicht net zo verschillend van bijvoorbeeld Khumbu (Sherpa-land) als Portugal van Denemarken. De Madeshi’s hebben al gezegd dat zij niet gesplitst willen worden. India wil liever een sterk en onverdeeld Zuid Nepal, om hun invloedssfeer uit te breiden.
Kortom, voldoende explosief vergadermateriaal.

De Machtsverdeling. Heeft de President alle macht, of de Premier? De Maoïsten willen het eerste, de Congress Party het laatste. De keuze van de Maoïsten is wel logisch: Puhpa Kamal Dahal, de leider van de Maoïsten, maakt goede kans om de volgende president te worden. Het zal ook hier wel op een mengvorm neerkomen, zoals in Frankrijk. 

Dan het Kiesstelsel. Eén man één stem (Propotional Representation – PR): het percentage van alle stemmen bepaalt het percentage zetels in het parlement, zoals bij ons in Nederland ?
Of  – zoals in bijvoorbeeld Amerika  – een systeem van Winner Takes All (ook wel: First Past The Post, FPTP)?
Of een mengvorm? Zo ja, hoe gemengd? 2/3 FPTP en 1/3 PR?

Tenslotte het Rechtssysteem. Ook hard nodig om dit beter – en vooral onafhankelijker – in te richten.
Zegt een advocaat hier ter stede: ‘Als we de hoogte van de omkoopsommen van de rechters in de Grondwet vastleggen, hebben we al veel gewonnen.’